Joke Vermeire is teamleider en key accountmanager bij ChipSoft. Maar ze is ook verpleegkundige, en net als heel wat andere ChipSoft-medewerkers staat ze tijdens de coronacrisis opnieuw op de zorgvloer. Ze werkt tijdelijk terug enkele dagen per week als verpleegkundige op intensieve zorgen.
"Bij aanvang van de coronacrisis heb ik direct contact opgenomen met de hoofdverpleegkundige van de intensieve zorgen-afdeling waar ik vroeger werkte. Op dat moment zocht het ziekenhuis nog geen extra ondersteuning, maar de grote uitbraak volgde niet lang daarna. Een week na dat eerste contact werd ik al teruggebeld.
Deze beslissing was voor mij snel genomen. Ik vind het vanzelfsprekend in deze moeilijke tijden te doen wat ik kan. Verpleegkundige ben je niet voor een periode, maar voor je hele leven. En op dit moment zijn alle helpende handen meer dan ooit welkom in de zorg. Ook voor mezelf is het overigens goed om terug aan het bed te staan en de zorg opnieuw van dichtbij mee te maken. Het was vijf jaar geleden dat ik hier stond, maar gelukkig verleer je het niet, al moet je bij sommige handelingen toch iets langer nadenken.
Gesteund door ChipSoft
Toen ik aan onze CEO Hans Mulder zei dat ik wilde gaan helpen in de zorg, was zijn eerste reactie: "Wat goed van je. Maar als je gaat, wees dan wel héél voorzichtig!" We gingen verder in gesprek over de mogelijkheden en ChipSoft stelde zich heel flexibel op met betrekking tot wat kon en niet kon. Ik voel me echt gesteund door de positieve reacties van mijn collega's.
Misschien ook niet gek, als geen ander begrijpt iedereen bij ChipSoft dat de zorg enorm onder druk staat. Ook als bedrijf denken we mee over hoe we de zorg nog beter kunnen ondersteunen op dit moment. Zo worden in het kader van COVID-19 aanpassingen gemaakt in ons EPD HiX en proberen we ook op andere vlakken de zorg te ondersteunen.
Structuur behouden
Voorlopig werk ik drie dagen op zeven in het ziekenhuis en doe ik daarnaast ook gewoon mijn 40-urenweek bij ChipSoft, maar dan met aangepaste werkuren. Het voordeel is dat zorgverleners in shiften werken, waardoor ik voor of na mijn shift als verpleegkundige mijn 'gewone' werk kan doen voor ChipSoft. Zo blijft mijn afwezigheid ook beperkt. Ik breng mijn leidinggevenden en mijn team op voorhand op de hoogte van de shiften die ik opneem.
De combinatie is op deze manier best doenbaar. Zo vreselijk hard is mijn dagelijkse routine dan ook niet veranderd. Waar mogelijk probeer ik mijn gewone dagindeling te respecteren, zodat ik enige structuur behoud. Het zijn soms lange dagen, maar ik ben heel blij dat ik kan helpen. Bovendien blijf ik graag bezig, zo gaat de quarantaineperiode wat sneller voorbij.
Zware werkomstandigheden
Zorgverleners krijgen deze dagen te maken met heel wat uitdagingen en omstandigheden die het werk zwaarder maken. De eerste bekommernis van elke zorgverlener is natuurlijk de patiënt stabiel houden en weer beter maken. COVID-19-patiënten zijn heel ziek. We hebben al verschillende mensen opgenomen die op het eerste gezicht klinisch redelijk in orde lijken, maar wiens bloedgas en thorax-foto er toch heel slecht uitzien. Dat is altijd even schrikken. Veelvoorkomend zijn zorgwekkende symptomen zoals hoge beademingsdrukken, snelle desaturaties en hoge koorts.
Daarbovenop maken de beschermende maatregelen het werk zwaarder. Eenmaal je in isolatie staat, kan je niet zomaar terug naar buiten. Je moet dus heel oplettend zijn voordat je binnengaat: heb ik alle medicatie, heb ik voldoende gedronken, ben ik naar het toilet geweest… dat kan allemaal niet op de afdeling. De beschermende kledij wordt heel serieus genomen. Voor je binnengaat op de afdeling, moet je jezelf volledig aankleden onder toeziend oog van een andere verpleegkundige, die controleert dat je zeker geen stappen overslaat. De isolatiepakken zijn ook heel warm, wat het werk extra uitputtend maakt.
Onzeker afwachten
Natuurlijk staan we ook klaar voor de families, die geen rechtstreeks contact hebben met de patiënten en thuis zitten te wachten op nieuws. We merken dat zij zich machteloos voelen, zeker als de patiënt in een kunstmatige coma is gebracht. Het zijn ook voor hen heel lange en moeilijke dagen. We bellen hen dan ook elke dag op om hen te informeren omtrent de toestand van de patiënt.
Voorlopig heb ik een contract voor drie maanden met het ziekenhuis, maar de evolutie van de pandemie zal bepalen hoe lang ik hier blijf meewerken. Ook voor de zorgverleners is het moeilijk dat ze niet weten hoe lang deze situatie nog zal doorgaan. De werkdruk in het ziekenhuis evolueert mee met de curve die we dagelijks zien, maar niemand weet wanneer het echt zal verbeteren.
Allemaal dragen we ons steentje bij waar we kunnen: de zorgsector, de overheid, de hele samenleving en alle bedrijven die de zorg een handje toesteken… En al die helpende handen zijn waardevol, of die nu aan het ziekbed staan of ergens anders het verschil maken. We're in this together en alleen samen zullen we deze crisis overwinnen."
